گوش عشق

گرداب زماندر فضایی که مکان گم شده از وسعت آنمی روم سوی قرونی که زمان برده ز یادگویی از شهپر جبریل در آویخته امیا که سیمرغ به منقار گرفت ست مراشفیعی کدکنینمیدانم چگونه از زمان خودم به این گرداب پرت شده ام، ولی سال هاست احساس می کنم در گردابی از زمان گیرمانده ام.شاید برای برخی پرسش برانگیز باشد و یا هم شگفت انگیز؟!موجودی با عواطف، احساسات و باور های متفاوت با همنوعان زمینی اش که همرنگ شدن با آنان برایش از مشکل ترین های حیات زمینی اش باشد.چنانکه توسط ماشین سفر در زمان به دوره ای از زمان سفر کرده باشی که ندانی گذشته است یا آینده؟ + نوشته شده در دوشنبه ۳ اردیبهشت ۱۳۹۷ ساعت ۹:۴ ب.ظ توسط یوسف اشرفی  |  گوش عشق...

چو دیوانگانیم خفته به گنجولی از سفاهت فتاده به رنجز فرط جهالت به گودال فقرفتادیم، نداریم یک نکته سنجفراری شدیم تا به اقصای غربو یا هم خزیدیم به یک‌ جای دنجشهود و خرد گشته اند منزوی تو گویی که تقلید داده چلنج نخستین قدم کشت ما را غرورفراموش کردیم دگر‌ چار و پنج به یک روزه قدرت شدیم سرگران چه دلبسته بودیم به کنج سپنجز غفلت ندیدیم دگر میوه ایکه چشمان بسته گزیدیم ترنجتهران، ۱۸ قوس ۱۴۰۱ + نوشته شده در دوشنبه ۲۱ آذر ۱۴۰۱ ساعت ۴:۴۷ ب.ظ توسط یوسف اشرفی  |  گوش عشق...